Nadere kennismaking

Deze ochtend liep ik vroeg in de ochtend in een snel tempo naar de klaagmuur. Het was de laatste dag van Sukkot. Eén van de vijf belangrijke feestdagen in Israël. Met Sukkot eindigt de oogsttijd en start het verlangen naar de regen. Wat mij betreft mag dat nog even wachten. Met name in Hebron is het riool niet altijd in staat al het regenwater af te voeren waardoor de mensen soms tot hun knieën door het water wandelen.
Na mijn ochtendwandeling en het ontbijt werden de delegatieleden officieel welkom geheten bij deze reis. Naast de delegatieleiders zijn er vijf leden uit de VS, één uit GB en ikzelf. De leeftijden lopen uiteen tussen 27 en 65 jaar. De komende twee weken zullen we intensief met elkaar optrekken. Om een eerste stap te zetten een groep te worden werden we uitgenodigd aan te geven welke positieve bijdrage we aan de groep zullen geven. Nadat iedereen dat op een papiertje had geschreven werden deze in een mandje gelegd en vervolgens nam ieder één papiertje om voor te lezen wat er op het papiertje stond. Na het lezen van de teksten wisten we dat we twee bijzondere weken tegemoet zullen gaan met betrokken, luisterende en gezellige mensen die op zoek gaan naar respectvolle verbindingen met elkaar en met de mensen die we gaan ontmoeten.
Daarna kwam het moment dat we het programma doornamen voor de komende weken. Ik had hier erg naar uitgezien. Ik wist al dat er enkele onderdelen terug zouden komen na de ervaringen van vorig jaar. Zoals het bezoek aan Yad Vashem, bezoek aan de Ibrahim moskee in Hebron, met de kinderen meelopen naar hun school en het tellen van de mensen die een checkpoint passeren. Daarnaast gaan ik dit alleen lunchen in Susiya en slapen we twee nachten op een andere plek in het noorden van de Negev. Voor het overige ga ik dit jaar andere instellingen, mensen en plaatsen bezoeken. Helaas zit er geen bezoekje in bij met een settler.
Later die dag zijn we op zoek gegaan naar een feestelijke optocht voor Arabieren die op hun manier het oogsten van de olijven vierden. Begeleid met muziek en dans ging de groep naar een binnenplaats waar verschillende stands stonden met verschillende artikelen waar olijven in verwekt waren. Inclusief de vredes duif met de olijftak in de snavel. Een bijzondere ervaring om tussen deze feestende mensen mee te lopen en te ervaren waar deze mensen zichtbaar blij van worden.
s Avonds was er nog tijd voor verschillende oefeningen om te ervaren in wat voor een bevoorrechte positie wij leven dat je op elk gewenst moment kunt reizen waar je maar heen wilt, een taal spreekt die (bijna) iedereen begrijpt en een doel kunt realiseren waar je hart naar uit gaat.
Morgenochtend bezoeken we Yad Vasjem. Ik ben benieuwd of ik met de kennis die ik opgedaan dit jaar met andere ogen naar de beelden kijk en de teksten op me in laat werken.
Maar voor het zover is ga ik eerst van de nachtrust genieten.