Alles hier is politiek
Door: NJC
15 November 2016 | Israel, Jeruzalem
Tot nu toe was mijn reis een voorbereiding op het echte werk dat nu gaat beginnen. Vanochtend samen met Bob en Esther de Arabische wijk bezocht om de laatste details door te spreken met de reisorganisatie die de delegatie verderop in de week naar Hebron, en de Negev zal brengen. Als ervaren CPT ers weten de delegatieleider een andere weg te vinden in deze stad dan de gemiddelde toerist, zoals ik. Elke stap die je hier doet heeft een politieke kleur. Binnen het CPT is de afspraak om waar mogelijk alleen met Palestijnen zaken te doen. Voor was het toch even slikken om zo, in mijn beleving, principieel een eerste stap tegen Israël te zetten. Tegelijkertijd begrijp ik dat als je wilt opkomen voor mensen die in een overheidssysteem achtergesteld worden kunt ondersteunen door met hen je zaken te doen. Ook namen zij me mee naar de Palestijnse boekhandel. Een paradijs voor voor mensen die gemakkelijk Engels lezen en door een Arabische bril over Palestina willen lezen. Er lag ook een boek met tekeningen van een bekende cartoonist. De tekenaar heeft een figuurtje ontworpen die altijd op de rug gekeken wordt. Het figuurtje verwondert zich over de dingen die hij ziet. Het boek raakte me omdat ditzelfde figuurtje manshoog getekend is in Givat Haviva. De vredesinstelling in Israël waar ik maandagmiddag ben geweest, enthousiast werd ontvangen door Keren Farkash en hoorde over de initiatieven voor Joodse en Arabische studenten.
Na een heerlijke lunch ging Bob naar het vliegveld om de andere delegatieleden op te halen. Esther en ik bleven in Jeruzalem om boodschappen te doen. Met alle spullen die we moesten dragen voelde ik mij net een pakezel. Als vanzelf gingen mijn gedachten terug naar 33 jaar geleden. Naar het moment dat ik een arabier met een volgepakte ezel naar de oude stad zag komen om zijn producten te verkopen. Het was het moment waarop ik bij mezelf dacht: zo kan Jozef ook gelopen hebben alleen had de ezel toen de zwangere Maria op de rug. Het bijbelse verhaal kwam letterlijk voor mij tot leven. Met de ervaringen die ik tot dan toe in het leven had opgedaan met het voortijdig vertrek uit de beroepsopleiding wilde ik onderdeel gaan worden van de gemeenschap die deze verhalen van generatie op generatie verder hebben verteld. Een beslissing die er voor een belangrijk deel voor gezorgd heeft dat ik nu opnieuw in deze stad ben. Nu uit solidariteit met mensen die steeds sterker onder druk staan en het maar niet voor elkaar krijgen om op een constructieve manier aan een gelijkwaardige samenleving te bouwen. Bij mezelf merk ik dat de volgende stap om daar een oorzaak voor te benoemen voelt als een vervelende valkuil. Evenals het gevaar om oplossingen te bedenken voor de aanwezige bevolkingsgroepen die in de complexe omstandigheden hun best doen om in en op het land te blijven waar zij geworteld zijn.
Vanwege de verschillende aankomsttijden van de andere delegatieleden zouden zij om 19.00 uur weer in Jeruzalem zijn. Het gaf mij de tijd de olijfberg te beklimmen en de bijbelse plaatsen buiten de oude stad te bezoeken. Met in gedachten het avondmaal waar ik in de Evangelisch Lutherse kerk aan heb deelgenomen bezocht ik als gewone toerist Getsemane. Aan de olijfbomen te zien zouden zij de nog levende getuigen kunnen zijn van de gevangenneming van Jezus. Na dit bezoek je vervolgde ik mijn weg naar boven om te genieten van het uitzicht op het Tempelplein. Door te spreken over het Tempelplein, zo realiseer ik me nu, doe ik een politieke uitspraak. Uit solidariteit met de Arabieren zou ik moeten spreken over de Al Aqsa Moskee. Ik begin steeds nieuwsgieriger te worden naar het verloop van de delegatie, waar ik de komende dagen veel meer geconfronteerd ga worden met de diepe verdeeldheid.
Overeenkomstig de verwachting kwam Bob met de andere delegatieleden Leia, Marcus en Jonny om 19.00 uur in het Hostel aan. Zonder oponthoud waren door de douane gekomen. Na de maaltijd werden wij ingewijd in de afspraken binnen het CPT. Het programma werd doorgenomen en we kregen tot slot ons instrument uitgereikt. Het rode petje waarmee we onze solidariteit zichtbaar maken voor de mensen die ten onder dreigen te gaan onder de stijgende politiek druk. Met toenemende spanning zie ik uit naar de eerste confrontaties die we gaan opzoeken. Dank voor jullie support voor de komende werkzaamheden.
Wordt vervolgd.
Na een heerlijke lunch ging Bob naar het vliegveld om de andere delegatieleden op te halen. Esther en ik bleven in Jeruzalem om boodschappen te doen. Met alle spullen die we moesten dragen voelde ik mij net een pakezel. Als vanzelf gingen mijn gedachten terug naar 33 jaar geleden. Naar het moment dat ik een arabier met een volgepakte ezel naar de oude stad zag komen om zijn producten te verkopen. Het was het moment waarop ik bij mezelf dacht: zo kan Jozef ook gelopen hebben alleen had de ezel toen de zwangere Maria op de rug. Het bijbelse verhaal kwam letterlijk voor mij tot leven. Met de ervaringen die ik tot dan toe in het leven had opgedaan met het voortijdig vertrek uit de beroepsopleiding wilde ik onderdeel gaan worden van de gemeenschap die deze verhalen van generatie op generatie verder hebben verteld. Een beslissing die er voor een belangrijk deel voor gezorgd heeft dat ik nu opnieuw in deze stad ben. Nu uit solidariteit met mensen die steeds sterker onder druk staan en het maar niet voor elkaar krijgen om op een constructieve manier aan een gelijkwaardige samenleving te bouwen. Bij mezelf merk ik dat de volgende stap om daar een oorzaak voor te benoemen voelt als een vervelende valkuil. Evenals het gevaar om oplossingen te bedenken voor de aanwezige bevolkingsgroepen die in de complexe omstandigheden hun best doen om in en op het land te blijven waar zij geworteld zijn.
Vanwege de verschillende aankomsttijden van de andere delegatieleden zouden zij om 19.00 uur weer in Jeruzalem zijn. Het gaf mij de tijd de olijfberg te beklimmen en de bijbelse plaatsen buiten de oude stad te bezoeken. Met in gedachten het avondmaal waar ik in de Evangelisch Lutherse kerk aan heb deelgenomen bezocht ik als gewone toerist Getsemane. Aan de olijfbomen te zien zouden zij de nog levende getuigen kunnen zijn van de gevangenneming van Jezus. Na dit bezoek je vervolgde ik mijn weg naar boven om te genieten van het uitzicht op het Tempelplein. Door te spreken over het Tempelplein, zo realiseer ik me nu, doe ik een politieke uitspraak. Uit solidariteit met de Arabieren zou ik moeten spreken over de Al Aqsa Moskee. Ik begin steeds nieuwsgieriger te worden naar het verloop van de delegatie, waar ik de komende dagen veel meer geconfronteerd ga worden met de diepe verdeeldheid.
Overeenkomstig de verwachting kwam Bob met de andere delegatieleden Leia, Marcus en Jonny om 19.00 uur in het Hostel aan. Zonder oponthoud waren door de douane gekomen. Na de maaltijd werden wij ingewijd in de afspraken binnen het CPT. Het programma werd doorgenomen en we kregen tot slot ons instrument uitgereikt. Het rode petje waarmee we onze solidariteit zichtbaar maken voor de mensen die ten onder dreigen te gaan onder de stijgende politiek druk. Met toenemende spanning zie ik uit naar de eerste confrontaties die we gaan opzoeken. Dank voor jullie support voor de komende werkzaamheden.
Wordt vervolgd.
-
15 November 2016 - 09:36
Jelle:
goed verhaal, mooi om te lezen..alles is politiek....ook hier dus...goede bewustwording!!
pas goed op jezelf!!! en succes met CPT.... -
15 November 2016 - 11:09
KarMar:
Knap dat je steeds de tijd kunt vinden om ons van jouw reis te laten beleven. Heb het goed. -
15 November 2016 - 12:58
Yvonne:
vandaag heb ik mijn rode petje en mijn verslag als delegate (2011) op tafel gelegd: zo leef ik dubbel mee met jouw reis, vredesgroet voor jou en alle anderen Yvonne -
15 November 2016 - 16:32
Truus:
Met veel belangstelling lees ik je reisverslagen. Wat geweldig na zo´n intensieve dag! Herinneringen
en sfeer komen bij me boven. Ik leef met je mee. Veel wijsheid voor de komende dagen,
-
15 November 2016 - 16:39
Truus:
Met veel belangstelling lees ik je reisverslagen. Wat geweldig na zo.n intensieve dag!
Herinneringen en sfeer komen bij me boven. Ik leef met je mee. Veel wijsheid voor de komende dagen. -
15 November 2016 - 21:03
Lia:
Vandaag in één keer al jouw belevenissen gelezen. Dank voor jouw berichten en de mooie foto's! Ik ben heel benieuwd naar de komende verhalen. Good luck! -
21 November 2016 - 14:59
Maarten:
Het magische PETJE ! De betekenis komt als je er daar zichtbaar mee rondloopt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
